|
|
| |
|
|
|
|
|
Στις βυζαντινές επαρχιακέ πόλεις δεν τεκμηριώνονται οργανωμένοι κοινόχρηστοι χώροι και πλατείες. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Στην Κάτω Πόλη οι σημερινοί κοινόχρηστοι χώροι είναι αποτέλεσμα νεότερων επεμβάσεων, που έγιναν πιθανότατα το 19ο αιώνα, στο πλαίσιο εκσυγχρονισμού της πόλης με βάση το ρυμοτομικό σχέδιο του γεωμέτρη Όθωνα de Mirbach. Η κεντρική πλατεία βρίσκεται στη συμβολή των δυο βασικών οδικών αξόνων και περιβάλλεται από σημαντικά δημόσια κτίρια. Οι χώροι που αποκαλούνται «Μικρή» και «Μεγάλη Τάπια» (τάπια = προμαχώνας) αναπτύσσονται σε επαφή με το επιθαλάσσιο τείχος και συνιστούν τμήμα της οχύρωσης. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Στην Άνω Πόλη κεντρική πλατεία χαρακτηρίζεται το πλάτωμα που διαμορφώνεται αμέσως μετά το συγκρότημα της πύλης. Το πλάτωμα, που είναι γνωστό ως «Τάπια Κρητικού», αποτελεί προμαχώνα του νοτίου τείχους και κατασκευάσθηκε στην περίοδο της Α΄ Τουρκοκρατίας. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
